نظریه‌های اندیشیدن

انواع و شیوه‌های اندیشیدن: (قسمت دوم)

نظریه‌های اندیشیدن:

این موضوع مطلب ساده‌ای نیست، زیرا بلافاصله به عرصه روان‌شناسی تفکر و تا حدی احساس و عاطفه راه می‌برد. نوشته‌های فلاسفه و روان‌شناسان درباره پدیده اندیشه و فعل اندیشیدن آن‌قدر زیاد است که احتمالا در اینجا نتوانیم با رعایت انصاف به این موضوع بپردازیم. روان‌شناسی شناختی یکی از پر مسئله‌ترین عرصه‌های دانش است، زیرا متضمن جستجو در چیزی است که قادر به دیدن، شنیدن و لمس کردن آن نیستیم. می‌دانیم که اندیشه جریان دارد، و همه ما در تمام طول زندگی خود فکر می‌کنیم بدون آن که دغدغه آن را داشته باشیم، اما اندیشیدن درباره اندیشیدن مطلب دیگری است. از نظر روان‌شناسی نوین غربی، نظریه‌های اولیه تفکر، حقیقتاً خیلی ابتدایی بود. درواقع در نظریه‌های «رفتارگرا» به ندرت اذعان می‌شود که اندیشیدن چیزی بیشتر از رفتاری ماشینی صرف است که در سر اتفاق می‌افتد. روان‌شناسان گشتالت بیشتر علاقه داشتند بدانند که انسان چگونه به حل مسئله می‌پردازد، و در زمان متأخر رویکرد علوم‌شناختی تلاش کرده است که انسان را در مقام پردازشگر اطلاعات مطالعه کند.